Εισαγωγή στις Fischer

H αναπαράσταση της διευθέτησης στο χώρο της δομής του τετραεδρικού άνθρακα μπορεί να γίνει με μοριακά μοντέλα (α) ή με ψευδοτρισδιάστατες αναπαραστάσεις σφηνοειδών γραμμών (dash-wedge) (β).

Ο Emil Fischer το 1891 πρότεινε μια απλοποιημένη αναπαράσταση στην οποία διατηρείται η στερεοχημική πληροφορία, που είναι γνωστή ως προβολή Fischer. H προβολή Fischer (γ) προκύπτει καταρχήν με τον προσανατολισμό της τρισδιάστασης αναπαράστασης (α, β) έτσι ώστε οι κατακόρυφοι δεσμοί να κατευθύνονται πίσω από το επίπεδο του χαρτιού (οθόνης) και μακριά από τον παρατηρητή και οι οριζόντιοι εμπρός από το επίπεδο προς τον παρατηρητή και στη συνέχεια την προβολή των δεσμών στο επίπεδο του χαρτιού (οθόνης) ώστε να αναπαρίσταται ως σταυρός.

Έτσι, σε κάθε προβολή Fisher οι δύο κατακόρυφες γραμμές παριστούν δεσμούς που κατευθύνονται πίσω από το επίπεδο, ενώ οι οριζόντιες γραμμές δεσμούς που κατευθύνονται μπροστά από το επίπεδο.