Στην κλασική αναπαράσταση dash-wedge του τετραέδρου (α1) o κεντρικός άνθρακας θεωρείται ότι κείται στο επίπεδο του χαρτιού (οθόνης), δύο δεσμοί (C-A, C-B) κείνται επί του επιπέδου και οι άλλοι δύο δεσμοί εκτείνονται εμπρός (C-Γ) και πίσω από το επίπεδο (C-Δ).

Για την δημιουργία της αντίστοιχης προβολής Fischer ακολουθούνται τα παρακάτω βήματα:
1. Η δομή (α1) περιστρέφεται περί τον κατακόρυφο δεσμό C-A έτσι ώστε στη δομή (α2) που προκύπτει, ένας δεσμός (π.χ. C-B) να εκτείνεται πίσω από το επίπεδο και οι άλλοι δύο (π.χ. C-Γ και C-Δ) εμπρός από το επίπεδο (περιστροφή κατά 90°). Ωθήστε τους δύο δεσμούς που βγαίνουν έξω από το επίπεδο της οθόνης προς το επίπεδο της οθόνης.

2. Η δομή (α2) περιστρέφεται περί οριζόντιο άξονα έτσι ώστε ο δεσμός C-A, όπως και ο C-Β, να κατευθύνεται πίσω από το επίπεδο και να προκύψει η σταυροειδής αναπαράσταση dash-wedge (α3).

3. Η σταυροειδής αναπαράσταση dash-wedge (α3) προβάλλεται στο επίπεδο έτσι ώστε όλοι οι δεσμοί να παρίστανται ως γραμμές και η δομή ως ένας σταυρός που αποτελεί την προβολή Fischer, όπου ο τετραεδρικός άνθρακας παραλείπεται για λόγους απλότητας.

Εικόνα1: Παράδειγμα μετάφρασης DW σε Fischer

Από το παρακάτω σχήμα προκύπτει ότι μια διαφορετική στερεοχημική δομή (β1) οδηγεί σε διαφορετική προβολή Fischer, η οποίες δεν είναι ισοδύναμες αφού παριστούν προφανώς διαφορετικές στερεοχημικές διατάξεις.

Εικόνα2: Παράδειγμα μετάφρασης διαφορετικής DW σε Fischer