Τα οξέα αντιδρούν με πολλά μέταλλα και πολλές φορές παράγεται αέριο υδρογόνο:
Αυτό συμβαίνει γιατί τα οξέα περιέχουν στο μόριο τους ένα ή περισσότερα άτομα υδρογόνου τα οποία μπορούν να αντικατασταθούν από άτομο ή άτομα μετάλλου.
Έτσι λοιπόν κατά την επίδραση οξέων σε μέταλλα παράγεται υδρογόνο (Η 2 ) και ενώσεις των μετάλλων που συνήθως διαλύονται στο νερό.
Για παράδειγμα κατά την επίδραση υδροχλωρικού οξέος (ΗCl) σε ψευδάργυρο (Ζn) έχουμε:
Προσοχή όμως! Όλα τα μέταλλα δεν αντιδρούν με τα οξέα. Αντιδρούν μόνο τα μέταλλα που είναι πιο δραστικά από το υδρογόνο (βρίσκονται αριστερά από το υδρογόνο στη σειρά δραστικότητας των μετάλλων).
Li, K, Ba, Ca, Na, Mg, Al, Mn, Zn, Fe, Ni, Pb, Η , Cu, Hg, Ag, Pt, Au
Τέτοια μέταλλα είναι ο ψευδάργυρος (Ζn) και το μαγνήσιο (Μg) και γι΄αυτό το λόγο ονομάζονται και δραστικά μέταλλα.
Μέταλλα που δεν αντιδρούν με τα οξέα, είναι ο χαλκός (Cu), ο λευκόχρυσος (Pt), ο χρυσός (Au) και ο άργυρος (Ag).
Πρέπει να τονιστεί στο σημείο αυτό ότι το υδρογόνο (Η) είναι αμέταλλο και μόνο ενδεικτικά αναφέρεται στην παραπάνω σειρά δραστικότητας των μετάλλων.