O Αrrhenius, βασιζόμενος τόσο σε δικά του όσο και σε άλλων χημικών της εποχής του πειραματικά δεδομένα, κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι τα μόρια των οξέων έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό είδος ατόμου, το υδρογόνο (Η).
Με βάση αυτή τη διαπίστωση και γνωρίζοντας ότι η διάλυση ορισμένων ενώσεων στο νερό έχει ως αποτέλεσμα τη διάσταση τους σε ιόντα ή αλλιώς τον ιοντισμό τους, ο Arrhenius πρότεινε ότι:
Οξύ είναι κάθε χημική ένωση που όταν διαλύεται στο νερό ελευθερώνει κατιόντα υδρογόνου (Η + ) στο διάλυμα.
Επιπλέον σύμφωνα με τον Arrhenius όσο περισσότερα είναι τα κατιόντα υδρογόνου (Η + ) στο διάλυμα, τόσο πιο όξινο είναι.
Παραδείγματα διάστασης των οξέων κατά την διάλυση τους στο νερό:
Στην ύπαρξη των κατιόντων (H + ) οφείλονται οι κοινές ιδιότητες των οξέων.