Στην καθημερινή ζωή σε πολλές περιπτώσεις απαιτείται η εξουδετέρωση ενός 
οξέος από μία βάση και αντίστροφα. Για παράδειγμα στις οδοντόκρεμες (εκτός από αυτές που είναι για βρέφη) περιέχονται ασθενείς βάσεις για την εξουδετέρωση των οξέων που σχηματίζονται μετά το φαγητό στο στόμα και τα οποία ευθύνονται για την ανάπτυξη των βακτηριδίων.
Για την αντιμετώπιση πόνων στο στομάχι χρησιμοποιείται 
σόδα (λίγη μαγειρική σόδα στο νερό) ή τα λεγόμενα αντιόξινα φάρμακα όπως είναι το γάλα της μαγνησίας (διάλυμα υδροξειδίου του μαγνησίου Μg(OH) 2 ). Με την χρήση αυτών των βασικών διαλυμάτων εξουδετερώνεται η περίσσεια του υδροχλωρικού οξέος (HCl) που έχει εκκριθεί στο στομάχι ως γαστρικό υγρό και η οποία δημιουργεί τις λεγόμενες ¨καούρες¨.
Το τσίμπημα από μέλισσα, κουνούπι ή τσούχτρα προκαλεί επιδερμικό ερεθισμό που οφείλεται στο δηλητήριο τους που είναι όξινο. Για να εξουδετερωθεί το όξινο δηλητήριο χρησιμοποιούνται αραιά διαλύματα βάσεων όπως είναι αμμωνία και η σόδα.
Προσοχή όμως! Το δηλητήριο της σφήκας είναι βασικό και για την εξουδετέρωση του πρέπει να χρησιμοποιηθεί κάποιο οξύ (ξύδι, λεμόνι).
Το φαινόμενο της εξουδετέρωση βρίσκει εφαρμογή και στο νοικοκυριό. Η απομάκρυνση λεκέδων που οφείλονται σε λίπη τόσο σε ρούχα όσο και οικιακές συσκευές (όπως την κουζίνα) καθαρίζονται με προϊόντα καθαρισμού που περιέχουν βάσεις όπως αμμωνία (τα ηπιότερα καθαριστικά), καυστικό κάλιο και νάτριο (τα ισχυρότερα καθαριστικά).