Τα κυριότερα οξέα

Νιτρικό οξύ (HNO 3 )

H εμπορική ονομασία του είναι "άκουα φόρτε". Η ονομασία "aqua forte" (δυνατό νερό) αποδίδεται στον αλχημιστή Geder που ήταν αυτός που παρασκεύασε πρώτος το νιτρικό οξύ.

Το νιτρικό οξύ στις συνήθεις συνθήκες είναι άχρωμο υγρό. Η παρουσία προσμίξεων όμως του προσδίδουν μια καστανοκίτρινη χροιά. Το σημείο ζέσης του είναι 84 ο C και η πυκνότητα του είναι μεγαλύτερη αυτής του νερού και περίπου ίση με 1,4g/ cm 3 .

Προσβάλλει όλα σχεδόν τα μέταλλα. Καταστρέφει τους φυτικούς και ζωικούς ιστούς και τα υφάσματα. Προκαλεί πληγές στο δέρμα και είναι ερεθιστικό.

Υδροχλωρικό οξύ (HCl)

Το υδροχλωρικό οξύ είναι υδατικό διάλυμα του αερίου υδροχλωρίου (HCl). Η εμπορική του ονομασία είναι "σπίρτο του άλατος". Οι αλχημιστές το έλεγαν "σπίρτο του άλατος" (acidus sadis), γιατί το παρασκεύαζαν από το αλάτι.

Το υδροχλώριο από το οποίο προέρχεται το υδροχλωρικό οξύ είναι αέριο, άχρωμο, με δυσάρεστη (αποπνικτική) οσμή και μεγάλη διαλυτότητα στο νερό.

Το πυκνό διάλυμα του υδροχλωρικού οξέος διαβρώνει εύκολα τα μέταλλα και το ξύλο. Είναι τοξικό και πολλές φορές θανατηφόρο. Προκαλεί εγκαύματα στο δέρμα ενώ είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για τα μάτια.

Θειικό οξύ (H 2 SO 4 )

Οι αλχημιστές το έλεγαν "έλαιο του βιτριολίου" και η εμπορική του ονομασία είναι "βιτριόλι".

Το θειικό οξύ στις συνήθεις συνθήκες είναι υγρό, άχρωμο και άοσμο, παχύρευστο με μεγάλη πυκνότητα. Διαλύεται στο νερό με ταυτόχρονη απελευθέρωση μεγάλων ποσοτήτων θερμότητας. Γι' αυτό πρέπει πάντα να προστίθεται το οξύ στο νερό με ταυτόχρονη συνεχή ανάδευση.

Το θειικό οξύ είναι επίσης ισχυρό αφυδατικό μέσο. Απανθρακώνει το χαρτί, το ύφασμα, το ξύλο και τη ζάχαρη τόσο πολύ ώστε να μείνει ένα στερεό μελανό υπόλειμμα. Καταστρέφει ζωικούς και φυτικούς ιστούς και υφάσματα. Προκαλεί εγκαύματα στο δέρμα και τα μάτια. Γενικά είναι πολύ επικίνδυνο και πιθανά θανατηφόρο.

Οξικό οξύ (CH 3 COOH)

Το οξικό οξύ είναι άχρωμο, εύφλεκτο υγρό και αντίστοιχα με τα ελληνικά στα αγγλικά ονομάζεται "acetic acid" από το λατινικό "acetum" που σημαίνει ξίδι.

Το ξίδι είναι διάλυμα του οξικού οξέος σε νερό, με περιεκτικότητα 7% W/V (βάρος κατ' όγκον) και εμφανίζεται με κίτρινη, κόκκινη ή καστανέρυθρη χροιά. Το χρώμα του ξιδιού εξαρτάται από τις έγχρωμες ενώσεις που περιέχονται στο κρασί από το οποίο παρασκευάστηκε.
Γενικά όμως το οξικό οξύ είναι διαλυτό στο νερό σε οποιαδήποτε αναλογία.

Το πυκνό οξικό οξύ είναι διαβρωτικό. Προκαλεί εγκαύματα στο δέρμα, μόνιμες βλάβες στα μάτια και σοβαρό ερεθισμό στο στόμα, στη μύτη κ.τ.λ..